Searches

همانطور که قبلاً گفتم این نرم افزار دارای دو پنجره و باکس اصلی است.هر دو را می توان در سمت چپ پایین مشاهده کرد.

قسمت  Variable Viewیا همان ویرایشگر نام ومشخصات دیگر متغیرها از ده ستون اصلی تشکیل شده است:

در قسمت Name (درس قبل) نام و اسم متغیرمان را طبق قواعد نگارشی برنامه وارد می کنیم.

در قسمت Type نوع متغیر را وارد می کنیم.نوع متغیر می تواند یکی از موارد زیر باشد:

 Numeric : یعنی به صورت عددی  به عبارتی دیگر اگر داده های شما عدد هستند همین قسمت را انتخاب کنید.

Comma : کاما یا ویرگول

Dot : دات یا نقطه

Scientific notation: نماد گذاری علمی

Dollar: دلار

Custom currency: پول رویج

String: رشته ای یا طنابی به عبارتی دیگر اگر  داده های شما شامل حروف هستند به عنوان مثال اگر داده ها یک سری اسامی اند،نوع متغیر را روی این گزینه تعریف کنید.

در بالا سمت راست نیز دو گزینه وجود دارد:

Width: بیانگر طول پهنای داده هاست. به صورت خودکار روی ۸  قرار دارد.منظور از پهنا، تعداد کاراکتری است که هر داده می تواند داشته باشد که البته قابل زیاد و کم کردن نیز هست.

Decimal Places: بیانگر تعداد ارقام اعشاری است. به صورت خودکار بر ۲ قرار گرفته است.

اگر روی String قرار دهیم گزینه Characters که همان تعداد کاراکتر است آشکار می شود.

تذکر ۱: نوع متغیر عددی و رشته ای بیشترین کاربرد را دارند.

تذکر ۲ : طول پهنای داده و تعداد ارقام اعشاری را علاوه بر این که در پنجره ی Type  می توان تغییر داد در همان ده ستون Variable View نیز دو ستون بدان اختصاص یافته است .

 با کلیک بر روی فلش های مشکی کناری می توان تعداد این پهنا یا ارقام اعشاری را کم و زیاد کرد.

قسمت Label : بیانگر تعیین برچسب برای متغیر است.

۵ ستون بعدی عبارت اند از:

قسمت Values: ارزش گذاری.گاهی ما متغیری داریم که باید به چند نوع تقسیم کنیم. مثلاً دانش آموزان یک مدرسه به پایه های اول ، دوم ، سوم و چهارم. برای دانش آموزان اول کد ۱ و دوم ۲ و سوم ۳ در نظر می گیریم. در این قسمت برای نرم افزار تعیین می کنیم که منظور از کد۱ دانش آموزان پایه ی اول هستند.چگونه این کار را انجام می دهیم؟

در قسمت Value عدد ۱ را می نویسیم.

در کادر Label مشخصه ی مورد نظر را می نویسیم مثلاً اول یا سن یا مرد یا زن یا هر چیزی که مدنظرمان است.

سپس Add را می زنیم. و همین کار را تا اتمام ارزش دهی انجام می دهیم و در آخر Ok می کنیم.

اگر هم اشتباهی روی داد از گزینه های Change (تغییر) و Remove (حذف) استقاده می کنیم.

 مثالی دیگر:

اگر داده های مربوط به یک متغیر مثلا از دو نوع female(زن) و male(مرد) مانند مقیاس اسمی دوتایی باشد می توانید در قسمت Values برای هر کدام از آنها یک کد تعریف کنید.در این صورت در زیر متغیر مورد نظر یک فیلد با دو گزینه ی female و male ساخته می شود. با این کار دیگر لازم نیست این عبارت ها را هر بار تکرار و تایپ کنید  کافی است روی خانه ی مربوط بروید و از لیست کشویی گزینه ی مورد نظر را انتخاب کنید.

تذکر ۳ : برای اینکه برچسب مقادیر را ببینید باید از منوی View گزینه ی Value Labels را نشان دار کنید.

 قسمت Missing: گم شده .

بعد از وارد کردن داده ها اگر خانه ای دارای عدد نباشد، درآن خانه یک "نقطه" قرار می گیرد و برنامه با آن به عنوان داده ی گم شده رفتار می کند.داده های گم شده در محاسبات و رسم نمودار اعمال نمی شوند.اگر بخواهیم از آنها در محاسبات استفاده کنیم باید مقداری را برای آنها تعریف کنیم برای این منظور از ستون Missing استفاده می کنیم.

در پنجره ی Missing Values به طور پیش فرض گزینه ی No missing values در حالت انتخاب قرار دارد.در زیر این گزینه دو گزینه ی دیگر به نام های زیر قرار دارند که با انتخاب آنها می توانید داده ی مفقود شده را وارد کنید. 

Discrete missing values :با انتخاب این گزینه ، کادرها یا text box آن باز و فعال می شوند.و می توانید در آنها سه مقدار مفقود را به طور جداگانه تعریف کنید.

Range plus one optional discrete missing value: با استفاده از این گزینه می توانید یک دامنه را برای مقادیر مربوط تعریف کنید زیرا دارای کرانه ی پایین Low و Hight بوده و در باکس سوم عددی را تعیین کنید که می خواهید جایگزین اعداد موجود در دامنه بشود.

 قسمت Columns :ستون

با استفاده از آن می توانید عرض ستون مورد نظر را تغییر دهید. با فلش های مشکی کناره ی ستون آن را کم یا زیاد کنیدو تغییرات حاصل از آن را مشاهده نمایید.

قسمت Align : جورچین . این قسمت مربوط می شود به نحوه چیدمان داده ها در داخل کادرها. که دارای سه حالت است:

Left چپ چین

Right راست چین

Center: وسط چین

که در حالت کلی نحوه ی وسط چین زیباتر می نماید.

قسمت Measure : مقیاس و اندازه . دارای سه قسمت اصلی می باشد که عبارتند از:

Scale : نسبی / فاصله ای     با علامت خط کشی زرد کنار آن

Ordinal: ترتیبی                 با شکل نموداری سه ستونه

Nominal: اسمی                 با شکل سه دایره ی رنگی

 این نرم افزار بين داده‌هاي نسبي و فاصله اي تفاوتي نمي‌گذارد و براي متغيرهايي كه هر يك از اين دو مقياس را مورد استفاده قرار داده‌اند از مقياس Scale استفاده می کند.

تذکر ۴: با كليك كردن ستون مربوطه، فلش رو به پائين ظاهر مي‌گردد و مي‌توان يكي از سه حالت ممکن را انتخاب کرد.به منظور درك بهتر اين مفاهيم، شكل كوچكي از «خط كش»، «ستون‌هاي مرتب شده صعودي» و «سه دايره نامنظم» در كنار اين مقياس‌ها نشان داده شده است.

 حال بعد از تعریف و تعیین این ویژگی ها بر می گردیم به پنجره ی Data View و داده ها را وارد می کنیم.