دیگر، کارت هایت رو شده!

(مروری بر داستان پشه و باد)

غفور شیخی
علیرغم تلاش های قبل از انتخابات دهمین دوره ی مجلس شورای اسلامی (اسفند94)، به دلیل نبود گزینه رقیب مناسب، بکارگیری قدرت مالی، اختلاف و چنددستگی نامزدها، چندچهره نمایی برخی فرصت طلب ها، کمرنگ بودن حافظه ی تاریخی برخی اقشار و همچنین تاثیر ترفندها، شایعه پراکنی ها و شبنامه نویسی های سیاه سبب شدند تا فرایند توسعه ی پایدار، همچنان مختل و کُند و پرحاشیه پیش برود.
شناخت انسان ها در دنیای امروز بسی دشوارتر از گذشته شده است اما گاهی این شناخت به دلیل گذر زمان، انباشت اسناد، ثبت تجربیات و خاطرات و... برای عموم جامعه، دیر اما مسلّم انجام می شود. به این معنی که اگر قبلاً نان به نرخ روزخوری، رنگ عوض کردن های فرصت طلبانه، تزویر، ترعیب، تفرقه افکنی، سوگند دروغ، شایعه سازی، تخریب شخصیتی، شبنامه نویسی، چندبه هم زنی سیاسی، بذل و بخشش یک پست به چندین نفر و غیره به سختی باور می شد، اکنون از یک طرف به یُمن شبکه های مجازی و نشریه های متعهد و پیگیری منتقدان مطالبه گر و زیرکی شهروندان در رده های سنّی مختلف و از طرف دیگر مشاهده ی برخی فعالیت های مفید برخی مسئولین دیگر موجب شده که بسیاری از کارت های بازی برخی افراد، عیان و موجب کسر شأن گردد.
دیگر گذشت زمان آن که صرفاً بتوان با پوشیدن لباس کوردی «که واو پاتۆڵ خاکی و سه ره خۆشی» و خنده ی ملیح زیرسبیل قطرانی، مقبولیت کسب کرد.
دیگر گذشت زمان آن که صرفاً بتوان با غرّش نمایشی پشت تریبون مجلس و اشک و گریه و در هوا چرخاندن انگشت سبابه، خود را خدمتگزار و فعال و مردمی معرفی کرد.
دیگر گذشت زمان آن که از هم افزایی و مشارکت دلسوزان، منتقدان و ورود انسان های بزرگوار به عرصه خدمت در شورا و مجلس و ادارات و...جلوگیری کرد و مانع تراشید.
دیگر گذشت زمان آن که صرفاً بتوان از آبروی نظام بهره برداری کنند و به مردم بقبولانند که این دولت است که نمی خواهد کوردستان پیشرفت کند و این دولت است که می خواهد جوانان کورد بیکار و معتاد باشند سپس در تهران حضور وزراء و مشاورین برسند و عذرخواهی و توجیه کنند که بخاطر برخی مصلحت های انتخاباتی مجبور به این اغلاط شده اند و امروزه این فرمایشات آنهاست که دستمایه ی رسانه های معاند قرار گرفته است سپس همّ و غمشان راه افتادن به دنبال عقبه ی وزراء برای تغییر فلان رئیس و فلان مسئول و بایکوت کردن فلان منتقد و دلسوز باشد.
دیگر گذشت زمان آن که صرفاً بتوان با «خودعرضه گردانی بازیگرانه» در یک استیضاح یا سخنرانی یا شوی تلویزیونی به بهانه ی اسم و رسم، بهره برداری تبلیغاتی برند خود را بکنند.
در جاهایی که نباید باشند – مانند فتنه 88-  متاسفانه هستند ودر جاهایی که باید باشند – مانند نظارت بر فساد شهرداری ها، راهکاریابی معیشت کاسبان مرزی و...- متاسفانه نیستند!
در کارها و اموری که نباید دخالت کنند – مانند ائتلاف شورای شهر، تحقیر و مدیون سازی فرمانداری ها- متاسفانه دخالت می کنند و در کارها و اموری که باید نقش و دخالت کنند – مانند سهم ناچیز مدیریت های استانی، حقوق قانونی اهل سنّت- متاسفانه دخالت نمی کنند و خارج از دسترس اند.
مولانا نقل می کند که پشه شکایت نزد حضرت سلیمان(ع) می برد که باد امان از استراحت و زندگیم بریده و هر جا او باشد من نباید باشم. حضرت فرمود قضاوت که یکطرفه نمی شود باید باد را احضار کنم. باد چون بشنید آمد تیز تیز... پشه بگرفت آن زمان راه گریز . پشه گفت:هر گاه باد بیاید من نیستم و نمی توانم باشم. اکنون خدمت به مردم و جانب حق گرفتن و تلاش در راستای اعتلای کشور شده «پشه» و برخی مسئولین مدیونِ مردم شده اند یا بوده اند «باد».
الاکلنگ بازی سیاسی، با مصلحت اندیشی و تلاش در راستای اعتلای کشور و پایبندی به ولایت و قانونمداری بسیار متفاوت است اما تحمیق و پرونده سازی و منفعت طلبی ملوعانه ی شخصی در هیچ آیین و مرامی قابل قبول نیست. در حنابندی جناحی، لابی گری و بلیط سوزی برای منافع شخصی، مهم ترین فرصت های توسعه قربانی شده و می شوند و سپس سربزنگاه کمتر از یکسال مانده به انتخابات، آفتابی و مهتابی و یار دبستانی می گردند.
کسی منکر آن نیست که واقعیت ها – آنچه هست- با حقیقت ها –آنچه می خواهیم باشد- تفاوت دارد و نمی توان تمام امور را صرفاً به روش کتابی و دانشگاهی پیش برد و نیاز به سعه ی صدر، تعامل، تجربه اندوزی و... نیز می باشد اما نباید جای «حرفه ای گری متعادل پایتیسمی» را با «عوام فریبی افراطی کاپیتالیستی» اشتباه گرفت و به جامعه قبولاند.

پیشنهادها
-به صورت جدی پیشنهاد می شود که از هر گونه گاردگیری و نقشه کشی برای انتخابات پیش روی شورای شهر و ریاست جمهوری در راستای منافع شخصی و جناحی، خودداری گردد.
- پیشنهاد می شود که مردم از مسئولین خود درخواست گزارش عملکردهای مستدل و مستند نمایند.