آزادی و مسئولیت انسان کنشگر

انسان می تواند برنامه ریزی کند اما همیشه همه چیز مطابق میل و برنامه پیش نمی رود. و هر چه که مطابق میل و برنامه هم پیش نرفت، حکماً بد و شرّ نیست. قبول که تاس خوب را هر نرادی بازی می کند اما هنر زندگی در چگونگی مدیریت تاس بد و تاس بد و تاس بد دیگری است.

نستوه و امیدوار. به گفته بودای حکیم یا قرآن کریم انسان در رنج و کبد پیچیده شده است.

شاید پربیراه نباشد مسیر زندگی را به نردبان تشبیه کرده اند.پله پله تا اوج. در توقفگاه هر پله هزاران حادثه روی می دهد و از این پله تا پله ی دیگر- که گاهی پایین تر است- نیز فراز و نشیب های زیادی رخ می دهد. یک کلام، نوسان. نادیده ها تجربه می شوند، یادگیری. مبهم ها کم کم عیان می گردند، شناخت. انسان جاری است، زندگی.

چند راهی ها مرتب پیش پای انسان می گسترند، رنگ عوض می کنند، جای خوب بد زشت تغییر می کند. تصمیم و انتخاب ارزشمند می شود و اینجاست که مسئولیت رخ می نماید.من انسانم، در حیطه ای محدود مختارم، با اراده و تدبیر انتخابگرم، پس مسئولم. حداقل در برابر خودم. این یعنی آزادی. شاید خیلی ها تاکنون معنی آزادی را با بی بند وباری، باری به هرجهت، دلبخواهی، شکستن ساخت و ساختارهای کهنه و... معنی کرده اند اما من معتقدم آزادی و مسئولیت دو روی یک تاس اقلاً چهاروجهی است که مجموع بکارگیری این دو خصیصه با هم،هفت ویژگی مهم برای انسان به ارمغان می آورد.همگی اکتساب اند نه انتسابی.

-فردی که آزاد و مسئول است (فام) تلاش می کند تا هیچگاه به حقوق دیگران تعرض نکند، نه از ترس پلیس نه از ترس آبرو.

-فام تلاش می کند تا خود و دیگران را آنگونه پذیرا باشد که هستند. بی ریا و بی عذاب و اکراه.

-فام تلاش می کند مایه ی پیشرفت خود و دیگران را مهیاتر کند. نه عقده نه حال گیری نه تنگ نظری.

-فام تلاش می کند دارای شخصیتی پخته، منتقد، جستجوگر، سخت کوش و با اراده باشد. نه افسرده و پوچ گرا.

-تلاش می کند نسبت به مسایل خود و اطرافش حساس و کنشگر باشد. نه بی خیال و به من چه و درست نمی شه و ولش کن.

-تلاش می کند از زندگی بیشترین بهره – مثل سود، لذت...- را ببرد.حیات خوان گسترده است و انسان نیازمند. نه تنبلی و تقدیرگرا و ماورائی.

-تلاش می کند برای زندگی برنامه ریزی شده ی در حال رِفرشش، مدیر مدبر و با لیاقتی باشد و به افتخاراتش بیفزاید. نه مقلد و گوسفندوار و خواب آلود و تسلیم.

حاصل آزادی و مسئولیت به احتمال زیاد بسیار بیش از این هاست. این اسکلت و فونداسیونی است که امر مهم انتخاب و تصمیم لایه ای محجوب بر آن می کشد. باید آراستش.به مرور.

نگرانی ها و دغدغه ها همیشه چونان صداهای عجیب و غریب شبهای راه جنگلی همراه انسان رهگذر هستند. با این وجود اغلب، جاری بودن و رفتن مناسب تر از سکون و انفعال است.

Go ahead and welcome to the board